Opisane i postulowane w numerze ujęcia feministyczno-queerowych solidarności opierają się na konieczności przemyślenia genealogii feminizmu od nowa. Zakładają odejścia od linearnej, ewolucyjnej historiografii i metafory trzech fal w kierunku bardziej złożonej narracji, którą za Penny A. Weiss porównać można do zjawiska przypływów i odpływów, dających obraz mieszaniny i skłębionych wód. Żaden z etapów aktywności nie jest tu zamknięty. W podobny sposób chcielibyśmy widzieć historię feminizmu – jako queerową, złożoną i skomplikowaną, nielinearną i przygodną, pełną rozmaitych aktorek i nieoczywistych aliansów historię walk z nierównościami, w sercu której znajduje się radykalna potrzeba solidarności w walce z heteropatriarchalnym kapitalizmem.