Redaguje zespół

Redaktorka naczelna „Czasu Kultury” (wraz z Maciejem Dudą). Badaczka literatury, pracuje na stanowisku adiunkta w Instytucie Filologii Polskiej UAM w Poznaniu. Publikuje prace z zakresu biografistyki, life writing/intymistyki, archiwum i krytyki feministycznej. Od czasu do czasu organizuje wydarzenia kulturalne.

Redaktor naczelny „Czasu Kultury” (wraz z Lucyną Marzec). Doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor USz, psychoterapeuta. Autor m.in. Emancypanci i emancypatorzy. Mężczyźni wspierający emancypację Polek w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku (2017). Współredaktor trzech tomów raportu „Gender w podręcznikach” (2016), redaktor antologii Głosy sojuszników spraw kobiet. Pisma mężczyzn wspierających emancypację Polek w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku (2020). Stypendysta NCN i MNiSW. Członek Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychodynamicznej. Zawodowo łączy praktykę psychoterapeutyczną z pracą naukową i dydaktyczną.

Absolwentka filologii romańskiej i filozofii na UG. Obecnie pracuje jako adiunktka w Instytucie Filologii Romańskiej UG. Naukowo zajmuje się przede wszystkim teorią i praktyką przekładu, XX-wieczną filozofią francuską oraz lingwistyką kulturową. W 2018 roku ukazała się jej monografia zatytułowana Problematyka przekładu filozoficznego. Na przykładzie tłumaczeń Jacques’a Derridy w Polsce. Jest członkinią Polskiego Towarzystwa Językoznawczego.

Pracownik Zakładu Estetyki Literackiej w Instytucie Filologii Polskiej UAM w Poznaniu, teatrolog literaturoznawca, badacz estetyki. Aktywny recenzent teatralny. Wydał książki Estetyka odrzucenia w dramacie i teatrze współczesnym (2011), Wolność, równość, teatr. Pięć lat Sceny Roboczej (2017), Teatr i polityka. Dyskursy polityczne w polskiej dramaturgii współczesnej(2019).

Literaturoznawca, pracownik Zakładu Literatury Romantyzmu w Instytucie Filologii Polskiej UAM w Poznaniu. Zajmuje się literaturą XIX-wieczną, przede wszystkim romantyczną, oraz jej oddziaływaniem na współczesną kulturę. Opublikował książki: Ironie romantyczne (2018) oraz Romantyczna troposfera powieści. Interpretacje prozy Kraszewskiego, Sztyrmera i Korzeniowskiego (2010). Współautor antologii literackiej Co piłka robi z człowiekiem? Młodość, futbol i literatura (2012).

Redaktor działu literatura „Czasu Kultury”. Literaturoznawca, krytyk, tłumacz, adiunkt w Instytucie Filologii Polskiej UAM w Poznaniu. Opublikował: Dubitatio. O poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego (2012), Po całości (z M. Jaworskim i P. Śliwińskim, 2016). Tłumaczenia: J. Baggini, Ateizm. Bardzo krótkie wprowadzenie (z W. Szwebs, 2013); J. Hillis Miller, O literaturze (2014); H.U. Gumbrecht, Produkcja obecności (z W. Szwebs, 2016). Fulbright Visiting Professor na University of Michigan (2014). Przewodniczący jury Konkursu poetyckiego im. Klemensa Janickiego. Współpracownik Ośrodka Badań nad Awangardą UJ, sekretarz redakcji „Przestrzeni Teorii”, felietonista „Gazety Wyborczej”.

Specjalizuje się w sztuce nowoczesnej i współczesnej Europy Wschodniej. Ukończyła School of Slavonic and East European Studies oraz University College London. Wykładała na University College London, University of the Arts London (Camberwell) i University of York. Autorka m.in. Antipolitics in Central European Art. Reticence as Dissidence under Post-Totalitarian Rule 1956-1989 (2014), Networking the Bloc. Experimental Art in Eastern Europe 1965-1989 (2019). Współredagowała A Reader in East-Central European Modernism 1918-1956 (z Beatą Hock i Jonathanem Owenem, 2019), obecnie pisze monografię o sztuce, pracy i migracji.

Filozof, krytyk filmowy. Jego zainteresowania badawcze skupiają się na ontologii zorientowanej na przedmioty, ciemnej ekologii oraz współczesnym kinie alternatywnym. Autor książki Widmontologia. Teoria filozoficzna i praktyka artystyczna ponowoczesności (2015).

Absolwentka historii sztuki i filozofii UAM w Poznaniu. Pod kierunkiem profesora Piotra Piotrowskiego napisała rozprawę doktorską z historii sztuki, którą obroniła w 2008 roku. W 2012 roku rozpoczęła studia doktoranckie w Instytucie Filozofii UAM w Poznaniu, gdzie pisze rozprawę doktorską z postmarksizmu. Od 2009 roku pracuje w Instytucie Historii Sztuki. Identyfikuje się jako postmarksistowska historyczka sztuki.

Wykładowca Uniwersytetu Technicznego Giedymina w Wilnie. Prowadzi badania w różnych podobszarach związanych z architekturą, urbanistyką i środowiskiem, a także krytyką kulturową, literaturą i szkolnictwem wyższym, często stosując perspektywę interdyscyplinarną.