Andrzej Marzec

#Berlinale2025: kino komfortu – zwrot w stronę troski o siebie

Film Wydarzenia

#Berlinale2024: obrazy postkolonialne i zwrot (w stronę) przedmiotów

Film Wydarzenia

#trigger warning: kino dyskomfortu

Film Wydarzenia

#Berlinale2023: w poszukiwaniu własnej tożsamości

Film Wydarzenia

W poszukiwaniu utraconych światów

Film Patronat Wydarzenia

#Berlinale2022: kino troski i niepokój o kino

Film Wydarzenia

Cięcie i oprawianie rzeczywistości – formalne kino Jean-Claude’a Rousseau

Film Patronat Wydarzenia

#Berlinale2021: zwrot w stronę kina niezależnego

Od flâneura do migranta – zgubny ruch nowoczesności

Film Patronat Wydarzenia

Do utraty wzroku – eksperymentalne kino Kaori Ody

Film Wydarzenia

Wspólnota, która nadchodzi

Film Wydarzenia

Nowe Horyzonty: wiedźmy, zaklęcia i uroki

#Berlinale 2019

Widma Marca 6 – Zbieractwo

Dziewczyństwo

Widma Marca 5 – Nowi rzemieślnicy

Jak stracić twarz (instrukcja obsługi)

Widma Marca 4 – Millenialsi

#Berlinale2018

Widma Marca 3 – #UrbanJungle

Widma Marca 2 – vlogmas

Trochę się sprymitywizowałem

Andrzej Marzec Robert Piernikowski

Mit Lanthimosa

Widma Marca 1 – Smog

Cienie i mroki okresu dojrzewania

Jeśli umierać, to na swoich zasadach

Andrzej Marzec Aleksandra Terpińska

Nie zakochuj się we władzy!

Między nami, zwierzętami – Berlinale 2017

„Posthumanizm” – w poszukiwaniu utraconej zwierzęcości

„W domach z betonu nie ma wolnej miłości”

Dziecko guz

Muzyka alternatywna w Atenach

Ten dziwny stan zwany miłością

alt

Berlinale 2016 – festiwal kina zaangażowanego

alt

Koniec lata w Atenach

alt

Pogardzam „krwią”

1 2