„Nasza książka od początku nie była pomyślana jako doraźna czy interwencyjna. Nie chcieliśmy też nadać jej charakteru archiwizującego lub dokumentującego społeczno-literacki moment. Jej zdanie było zupełnie inne: chcieliśmy wprawić interpretacje w ruch, by mogły szukać kontrapunktów – i tych zbudowanych w akcie lektury, i tych dostarczanych przez rzeczywistość. Chcieliśmy, by nasze teksty wchodziły w sojusze lub konflikty z innymi głosami, stanowiskami, odczytaniami. Być może to za mało na rewolucję i zbyt trzeźwo na utopię. Ale wystarczy na nadzieję. Z tą – że interpretacje będą pracować na rzecz kolejnych rozmów – pozostajemy, oddając książkę w Wasze ręce”.

[Ze wstępu]

„Nieczęsto zdarza się, że recenzentowi radość sprawia omawiana książka jako zdarzenie. Mam na myśli nie tylko radość z jej merytorycznej zawartości, ale sam fakt, że właśnie taka książka się ukazuje. Radość recenzenta wynika z poczucia, że czyta książkę potrzebną, a może nawet konieczną. Prezentowany zbiór studiów poświęconych polskiej literaturze współczesnej nie różni się na pozór od wielu innych literaturoznawczych tomów zbiorowych. A jednak czytając składające się nań teksty miałem narastające poczucie, że one same, jak i postawa krytyczna autorek i autorów wyrastają ze środka dziejącej się rzeczywistości, a nie tylko ze środka akademii”.

prof. dr hab. Ryszard Koziołek

Książka ukazała się dzięki wsparciu finansowemu Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.