Celem artykułu jest analiza utworów prozatorskich oraz fotografii Michela Houellebecqa pod kątem obrazowania architektury współczesnej. Punktem wyjścia dla rozważań jest kategoria przezroczystości, wywołująca wrażenie odmaterialnienia przestrzeni oraz spłaszczenia czasowości. Kwestia doboru transparentnych materiałów budowlanych w kontekście konstruowania przezroczystości jako doświadczenia wizualnego i egzystencjalnego omówiona jest w oparciu o historię architektury modernistycznej, dla narodzin której ważnym impulsem była epidemia tuberkulozy oraz związane z nią wynalezienie promieniowania rentgenowskiego.

Słowa kluczowe: Michel Houellebecq, architektura, modernizm, przezroczystość, rentgen