vol. XXXVII, no. 4, 2021
Kilka uwag o krytyce instytucjonalnej, równości i równorzędności
Jacek Wachowski
Wydział Antropologii i Kulturoznawstwa, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
ORCID: 0000-0002-4859-3963
Zakres stron: 76–83
Abstrakt:
Kilka uwag o krytyce instytucjonalnej, równości i równorzędności
Krytyka instytucjonalna, spopularyzowana w Stanach Zjednoczonych i Europie Zachodniej w latach 60. XX wieku, jest spadkobierczynią dyskursu równościowego, który od czasów rewolucji francuskiej stanowił kluczową inspirację dla prac filozofów, badaczy społecznych i artystów. Ze względu na wiązane z nią jednak nadzieje, współczesna krytyka instytucjonalna znajduje się w wyjątkowym położeniu. Jej przyszłość zależy od spełnienia kilku warunków: transformacji instytucji i prezentowanych przez nie dzieł; języka, za pomocą którego instytucje komunikują się ze swoim otoczeniem; współpracy kuratorów i artystów z organizacjami pozarządowymi; ich sojuszu z praktyką akademicką; oraz aktywności profesjonalistów, przenoszących swoje kompetencje na nowe praktyki kuratorskie, zarządcze i krytyczne.
Słowa kluczowe: krytyka instytucjonalna, równość, równorzędność
Abstract:
Equality, Parity and Institutional Critique
Institutional critique, popularized in the United States and Western Europe in the 1960s, is the heir to equality discourse, which has been a key inspiration for the work of philosophers, social researchers, and artists since the French Revolution. However, due to the hopes that are attached to it, contemporary institutional criticism is in a unique position. Its future depends on the fulfillment of several conditions: the transformation of institutions and the works they present; the language through which institutions communicate with their environment; the cooperation of curators and artists with NGOs; their alliance with academic practice; and the activity of professionals, transferring their competencies to new curatorial, managerial and critical practices.
Keywords: institutional critique, equality, parity