Trwająca od pewnego czasu dyskusja poświęcona kryzysowi humanistyki oraz na reperkusjom niedawnej reformy szkolnictwa wyższego skłania do refleksji nad kondycją uniwersytetu w Polsce. Czy Uniwersytet umiera i jest skazany na zagładę, czy jest źródłem i kołem zamachowym modernizacji Polski? Czy słuszne są postulaty powiązania badań naukowych z aplikacjami przemysłowymi? Czy w gospodarce wiedzy jest miejsce dla humanistów? To tylko niektóre pytania, na które próbujemy szukać odpowiedzi. W zbiorze tekstów, których autorami są tacy wybitni naukowcy, jak: Henryk Samsonowicz, Jan Sowa, Przemysław Czapliński czy Tadeusz Sławek, analizujemy konsekwencje wprowadzenia w polskim szkolnictwie wyższym systemu bolońskiego oraz polityki technobiurokratycznej, postępującą komercjalizację uczelni nie tylko w Polsce, ale także w Wielkiej Brytanii.

Drugi zbiór tekstów poświęcony został „wydarzeniu” w filozofii Alaina Badiou, który zestawia swoją doktrynę wydarzenia z „histerią” upolitycznionej sztuki, próbującej zamazać granice między tym, co polityczne i tym, co estetyczne. Zgodnie z twierdzeniem francuskiego filozofa, to powiązanie raz na zawsze podporządkowało sztukę polityce. Polityka jednak według Badiou powinna się uczyć od sztuki, zwłaszcza że w XX wieku była najmniej innowacyjna w kategoriach tworzenia wizji rzeczywistości. Istotną częścią zbioru artykułów, będących pokłosiem konferencji poświęconej Badiou w Amsterdam School for Cultural Analysis, jest tekst samego filozofa, który dostarcza narzędzi praktykom dyskursu wydarzenia.