vol. XXXIX, no. 3, 2023
„Żyjąc przyjemnie i pracę z rzadka prowadząc do skutku…”: polityka przyjemności w poezji sympozjalnej elit Grecji archaicznej
Jan Skarbek-Kazanecki
Uniwersytet Łódzki
ORCID: 0000-0002-4127-4070
Zakres stron: 90–99
Abstrakt:
„Żyjąc przyjemnie i pracę z rzadka prowadząc do skutku…”: polityka przyjemności w poezji sympozjalnej elit Grecji archaicznej
Wiele tradycji poetyckich Grecji archaicznej, choć dotarło do nas w formie tekstów, pierwotnie transmitowanych było ustnie poprzez śpiew na publicznych i prywatnych uroczystościach. Niektóre z nich stanowiły istotny element uroczystości nazywanych symposia, łączących mężczyzn o uprzywilejowanej pozycji społecznej, politycznej czy ekonomicznej. W samej poezji sympozjalnej obrazy wzorcowych okoliczności wykonawczych konstruowane są za pomocą takich pojęć, jak terpsis, euphrosyne, chara, hedone – zwyczajowo tłumaczonych jako „przyjemność”. Autor analizuje utrwalony w poezji dyskurs metasympozjalny, starając się unaocznić społeczne i polityczne znaczenia tych elitarnych praktyk biesiadnych. Poprzez opis mechanizmów estetyzacji sympozjów pokazuje, iż śpiewana w ich trakcie poezja waloryzowała, legitymizowała, a ponadto negocjowała model życia, jaki wyróżniać miał elity.
Słowa kluczowe: symposion, arystokracja, luksus, komensalizm, krytyczna analiza dyskursu
Abstract:
“Living Pleasurably and Rarely Seeing the Job Through”: the Politics of Pleasure in the Symposium Poetry Engaged in by the Elites of Archaic Greece
Many of the poetic traditions of Archaic Greece, although they have reached us in the form of texts, were originally transmitted orally through singing at public and private ceremonies. Some were an essential part of ceremonies called symposia, bringing together men of privileged social, political or economic positions. In symposium poetry, images of exemplary performative circumstances are constructed using such terms as terpsis, euphrosyne, chara and hedone – customarily translated as “pleasure.” The author analyzes the metasymposium discourse perpetuated in poetry, trying to highlight the social and political meanings of these elite feasting practices. Through a description of the aestheticization mechanisms of symposia, he shows that the poetry sung at these events valorized, legitimized and negotiated the model of life that was meant to distinguish the elites.
Keywords: symposium, aristocracy, luxury, commensalism, critical discourse analysis
0,00zł
