vol. XXXVIII, no. 1, 2022
Wokół Etosu nowej sztuki Jolanty Brach-Czainy
Zakres stron: 99–107
Abstrakt:
Wokół Etosu nowej sztuki Jolanty Brach-Czainy
Niniejszy tekst jest analizą zbioru artykułów Jolanty Brach-Czainy z lat 80. zatytułowanego Etos nowej sztuki. Filozofka nie analizowała wówczas sztuki kobiet (z wyjątkiem Teresy Murak) ani nie używała feministycznych narzędzi interpretacyjnych. Nieustannie poszukiwała jednak emacypacyjnych i wspólnotowych tendencji w sztuce. Późniejszy artykuł Brach-Czainy, Radykalna sztuka kobiet, brak powszechnego dostępu do pogłębionej wiedzy na temat jej biografii oraz pośmiertne wspomnienia pięciu jej przyjaciółek/studentek stanowią tutaj kontekst.
Słowa kluczowe: Jolanta Brach-Czaina, Etos nowej sztuki, Renzo Martens, Teresa Murak, Laboratorium Dramatu, The Living Theatre, Anna Łazar
Abstract:
Around Etos nowej sztuki by Jolanta Brach-Czaina
This text is an analysis of Jolanta Brach-Czaina’s collection of articles from the 1980s entitled Etos nowej sztuki [The Ethos of New Art]. At that time, the philosopher did not analyze the art of women (with the exception of Teresa Murak), nor did she use a feminist interpretive lens. She consistently sought emancipatory and community-based tendencies in art. The philosopher’s later article Radykalna sztuka kobiet [The Radical Art of Women], the lack of public access to broader knowledge about her biography, and the posthumous memoirs of her five friends/students provide the context.
Keywords: Jolanta Brach-Czaina, Etos nowej sztuki, Renzo Martens, Teresa Murak, Laboratory Theatre, The Living Theatre, Anna Łazar