Strategia rozwoju Warty dąży do wzmocnienia poznańskiej miejsko-rzecznej sieci; zapowiadane jest przywrócenie rzeki miastu, które traktuje Wartę jak kłopotliwy dodatek do przestrzeni. Wizerunkowi społecznemu towarzyszą obrazy literackie; o Warcie pisze się dziś w konwencji kryminalnej, mrocznej, współtworzącej półmartwy byt rzeki. Ta spotworniała obecność Warty we współczesnej literaturze kontrastuje z wizerunkami międzywojennymi; po wojnie literatura zamilkła – jakby rzeka stała się tabu – by wrócić dopiero po półwieczu. Przyczyny tego zmiennego statusu Warty uwidoczniają się dzięki analizie tekstów literackich i dziejów rzeki. Celem artykułu jest wysnucie – z historii i literatury – diagnozy obecnej kulturowej sytuacji Warty oraz określenie możliwych kierunków rozwoju rzecznej narracji.

Słowa kluczowe: Warta, kryminał, rzeka, biografia, ekokrytyka