Praca jest próbą zaprezentowania i oceny walorów tanatoturystycznych gnieźnieńskiego szpitala „Dziekanka”, implikowanych przez dokonane w nim w okresie okupacji hitlerowskiej morderstwa na pacjentach chorych psychicznie. Pierwsza jej część uzasadnia – uwypuklając związki między walorami poznawczymi i formami upamiętnienia – postrzeganie szpitali psychiatrycznych objętych tzw. pseudoeutanazją jako przedmiotu tanatoturystyki. Druga – prezentuje zagadnienia i fakty związane ze zbrodniami dokonanymi na pacjentach „Dziekanki” (Tiegenhofu). Trzecia zaś część jest próbą oceny wykorzystania walorów tanatoturystycznych  funkcjonującej do dziś placówki oraz wskazania istotnych w tej kwestii problemów.

Słowa kluczowe: szpital psychiatryczny, pseudoeutanazja, „Dziekanka”, muzeum, pamięć, walor, (tanato)turystyka