Bazując na Deleuzowskim i Simondonowskim odczytaniu Solaris Lema jako problemu kontaktu z tym, co wykracza poza antropocentryczną skończoność, artykuł formułuje kategorię „solaryzmu” przydatną w diagnozowaniu problemów współczesnej filozofii oraz umożliwiającą uchwycenie specyficznych konfiguracji wybranych zjawisk kultury i sztuki. Artykuł wstępnie rozpoznaje problemy kapitalocenicznej współczesności, a następnie śledzi recepcję Lema w medioznawstwie i kulturoznawstwie. Rozważania te stają się kontekstem analizy Solaris, która prowadzi do uchwycenia istotnych cech solaryzmu, rozumianych jako „a-ludzkość” (ahumanism) oraz „nieludzkość” (inhumanism). Te specyficzne rozumienie logiki Solaris z kolei wyznacza kierunek analizy zjawisk współczesnego kina rozpatrywanych na przykładzie Twin Peaks. The Return Davida Lyncha oraz Annihilation Alexa Garlanda.

Słowa kluczowe: Solaris, Stanisław Lem, Gilles Deleuze, SR, estetyka, film