Artykuł ma na celu prezentację wybranych ram konstruowanych przez ruchy queerowe w Polsce. Działania na rzecz praw osób LGBT po roku 1989, mimo braku wyraźnych sukcesów, cechują się wielością strategii i mnogością różnych podmiotów je tworzących. Wykorzystując pojęcie ramy, a więc schematu interpretowanego, tworzonego przez ruchy społeczne i umożliwiającego mobilizację społeczną, tekst pokazuje główne idee scalającego aktywności na rzecz osób LGBT i przeciw heteronormatywności. Wyróżnione w badaniu jakościowym ramy to: widoczność, równość, różnorodność, praca nad sobą  oraz wyłaniające się nowe schematy: rodzinność i solidarność. Autorka skupia się na pokazaniu dyskusji toczonych wokół ramy pracy nad sobą oraz solidarności. Mimo że omawiane schematy wydają się być w wielu obszarach spójne, na poziomie praktyk aktywistycznych, w codziennym działaniu, podejmowane są częste dyskusje na temat szczegółowych znaczeń danych ram, ich użyć w aktywizmie, wzajemnego przenikania się i konieczności transformacji.

Słowa kluczowe: analiza ramowa, ruchy queerowe w Polsce