Artykuł opisuje dwa modele rewolucji obrane przez kontrkulturę: zmianę świata poprzez zmianę rzeczywistości lub poprzez zmianę siebie. Ruchy kontrkulturowe, zwłaszcza hipisowskie, początkowo przyjęły ten drugi typ rewolucji, kultywując pacyfizm i eskapizm, poszukując alternatywnych form życia. Z czasem jednak przyłączyły się do protestów studenckich i antywojennych, powodując radykalizację ruchu jako całości. Kontrkultura zapragnęła rewolucji totalnej, jako jeden z obszarów potencjalnych przeobrażeń przyjmując instytucje oświaty: szkoły i uniwersytety. Wśród postulowanych zmian znalazła się edukacja seksualna, estetyczna, a także tolerancja i otwarcie się na mnogość postaw i wartości – dezyderaty znaczące także dziś.

Słowa kluczowe: kontrkultura, rewolucja, edukacja