Celem artykułu jest przedstawienie dwóch sposobów rozumienia destrukcji w pracach artystek podkreślających związki działań artystycznych i środowiskowych. Jeden ze sposobów (pokazany na przykładzie prac Pipilotti Rist) polega na wykorzystaniu destrukcyjnych gestów do wykazania nierówności płciowych, gatunkowych i w efekcie innego ustawienia perspektywy wśród już dobrze rozpoznanych aktorów sceny polityczno-społecznej. Drugi ze sposobów myślenia o destrukcji (zobrazowany projektami Susan Schuppli), koncentrując się na zniszczeniu środowiska, wprowadza na tę samą scenę skomplikowane, nieznane dotąd obiekty i wykazuje ich ryzykowne powiązania z obiektami/mediami dobrze już oswojonymi przez ludzi.

Słowa kluczowe: destrukcja, medium, katastrofa, Susan Schuppli, Pipilotti Rist