Artykuł przedstawia ewolucję twórczą Paula Butterfielda w kontekście bluesowego Chicago, gdzie w latach 60. dokonała się rewolucja kulturowa, polegajaca na włączeniu afroamerykańskiego bluesa w główny nurt wieloetnicznej kultury tego kontynentu. Bezprecedensowym symbolem owej integracji był The Paul Butterfield Blues Band, w którym znaleźli się czarni i biali Amerykanie. Jego lider okazał się ostatecznie – także dzięki współpracy z jednym z ojców-założycieli bluesa elektrycznego, Muddy’m Watersem – epokowo ważnym artystą transkulturowym (w sensie mediacji między kulturą czarnej i białej Ameryki), transgatunkowym (w sensie wzbogacania estetyki bluesa o elementy hinduskiej ragi czy brzmień bigbandowych w sposób inspirujacy dla rocka), a także kreatywnym (w sensie dyspozycji artystycznej).

Słowa kluczowe: transkulturowość transgatunkowość blues jazz rock