Artykuł systematyzuje debaty wokół przyczyn i konsekwencji prekaryzacji zatrudnienia. Biorąc za punkt wyjścia ostatnie prace Guya Standinga oraz Kuby Szredera, zestawione zostają dwie narracje wyjaśniające zmiany zachodzące w sferze pracy. Omówione zostaje również doświadczenie projektariatu, czyli będącej uosobieniem Nowego ducha kapitalizmu grupy pracowników świata sztuki żyjących w konieczności nieustannego uczestnictwa w projektach. Tekst kończy analiza bezwarunkowego dochodu podstawowego jako jednej z propozycji przekroczenia prekaryjnej kondycji osób pracujących w późnym kapitalizmie.

Słowa kluczowe: prekariat, projektariat, klasy społeczne, taktyki oporu