W niniejszym artykule przeprowadzono analizę funkcjonalną sytuacji kryzysu wokół polskiego Trybunału Konstytucyjnego z 2015 roku na bazie danych zastanych. Na wstępie przedstawiono pojęcia i koncepcje socjologiczne związane z funkcjonowaniem państwa prawa. Następnie przeprowadzono analizę materiału empirycznego. Celem tej analizy było przede wszystkim wyróżnienie jawnych i ukrytych funkcji działania TK, a pośrednio ukazanie społecznej natury prawa. TK pozostaje bowiem sprawczy nie tylko jako instytucja orzekająca o zgodności ustaw z konstytucją, ale również w zakresie tworzenia faktów społecznych, orzeczeń, które są zgodne lub sprzeczne np. z celami i interesami danych partii politycznych. Z kolei przekazywane w mediach informacje na temat TK mają moc integracji i dezintegracji różnych środowisk, doprowadzając do konfliktów i panik moralnych.