Autor przedstawia patriotyzm jako trudną więź miłosną, która przynosi ze sobą jednocześnie rozkosz i mękę. W swojej analizie dyskursu muzycznego pragnie wyjść od pojawiającego się w niej najczęściej sadomasochistycznego modelu miłości do Ojczyzny. Przygląda się próbom porzucania ojczystego kraju we współczesnej polskiej muzyce, jego różnych rodzajach i odmianach. Rozpoczyna od propozycji uwolnienia się od Polski, traktowanej jako przestrzeni geograficznej, by następnie przejść do pragnienia opuszczenia języka polskiego, nazywanego przeze Autora próbą wyjścia z polszczyzny.
Słowa kluczowe: współczesna muzyka, patriotyzm, sadomasochizm
