Artykuł opiera się na badaniach, realizowanych przez studentów IS UW pod kierunkiem autora w roku akademickim 2011/2012. Stanowi on analizę materiałów dotyczących kształtującego się po katastrofie samolotu prezydenckiego pod Smoleńskiem ruchu społecznego zwanego „obrońcami krzyża” w stolicy pod Pałacem Prezydenckim. Autor odwołując się do koncepcji Alaina Touraine’a oraz Goffmanowskiej analizy ramowej ukazuje myślowe źródła ruchu w przekazie mediów związanych z ojcem Tadeuszem Rydzykiem. Pokazuje pierwotną motywację uczestnictwa w zgromadzeniu żałobnym, która prowadzi do wykształcenia się nowej tożsamości „obrońców krzyża” w trakcie kampanii prezydenckiej, przegranej przez Jarosława Kaczyńskiego. Artykuł pokazuje, w jaki sposób spontaniczny ruch żałobników staje się zapleczem politycznym obecnie rządzącej partii PiS.