Artykuł jest próbą teoretycznego rozważenia relacji pomiędzy koncepcją kalania własnego gniazda a nowoczesną podmiotowością uwikłaną w politykę, historię i relacje społeczne. Centralnym punktem rozważań jest performans Mariny Abramović Rhythm 0 oraz analiza aktywności uczestników wydarzenia wobec artystki podczas oraz po performansie. Pytania o pamięć i prawdę zostały postawione jednak nie tylko wobec tego symbolicznego działania artystycznego, ale szerszego problemu funkcjonowania nowoczesnego podmiotu wobec nierzadko przemocowej wspólnoty, definiującej również ramy rozumienia jego/jej własnego doświadczenia. Interpretacja ta poprzedzona jest rozważaniami na temat relacji pomiędzy milczeniem, językiem i wspólnotą w kontekście pojęcia kalania własnego gniazda.

Słowa kluczowe: Marina Abramović, performans, nowoczesna podmiotowość,