vol. XXXVII, no. 4, 2021
Instytucja kultury jako źródło cierpień. Autoetnografia przemocy strukturalnej
Miłosz Markiewicz
Katedra Teatru i Sztuki Mediów, Humanities/Art/Technology Research Center, Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu
ORCID: 0000-0002-7350-4301
Zakres stron: 45–51
Abstrakt:
Instytucja kultury jako źródło cierpień. Autoetnografia przemocy strukturalnej
Artykuł stanowi próbę wpisania zjawiska przemocy ekonomicznej, psychicznej i fizycznej w instytucjach kultury w szerszy, systemowy kontekst. Autorzy na podstawie swojego wieloletniego doświadczenia, a także odwołując się do instytucjonalnej teorii kultury Bronisława Malinowskiego, stawiają tezę o strukturalnym charakterze przemocy obecnym w polskich instytucjach kultury. Bierze ona swój początek w systemie finansowania, a następnie przekłada się na kolejne aspekty funkcjonowania instytucji. Dostrzeżenie tego faktu pozwala zadać pytanie o to, jaka jest funkcja teatru publicznego we współczesnej Polsce.
Słowa kluczowe: teatr publiczny, przemoc strukturalna, ekonomia prestiżu, teatr w Polsce, organizacja życia kulturalnego
Abstract:
The Cultural Institution as a Source of Suffering: the Autoethnography of Structural Violence
This article is an attempt to place the phenomenon of economic, psychological and physical violence in cultural institutions in a broader, systemic context. Based on their long-term experience and referring to Bronisław Malinowski’s institutional theory of culture, the authors put forward a thesis about the structural character of violence present in Polish cultural institutions. It starts in the financing system, and then translates into other aspects of the institution’s functioning. Recognizing this fact allows us to ask what the function of public theater in contemporary Poland is.
Keywords: public theater, structural violence, economics of prestige, theater in Poland, organization of cultural life