W artykule autor interpretuje kilka utworów Stanisława Lema, starając się uwolnić od humanistycznych tropów i zmierzając w stronę lektury posthumanistycznej. Problem racjonalności obecny w wielu Lemowskich tekstach dobrze pokazuje tę możliwość. W Golemie XIV, Wizji lokalnej, Solaris na różne sposoby dyskutuje Lem z antropocentryczną wizją rozumu, perswadując, że jest ona zbyt ciasna, ograniczająca i intelektualnie myląca. Stawia to człowieka przed wyzwaniem rezygnacji ze swych uniwersalistycznych roszczeń, ale i przemyślenia swojego miejsca w rzeczywistości.
Słowa kluczowe: racjonalność, posthumanizm, Stanisław Lem
