Autor analizuje historiograficzne inspiracje, którymi kierowała się Mona Chollet w trakcie przygotowywania swojego najnowszego eseju feministycznego poświęconego przemocy symbolicznej wobec kobiet. W tekście przedstawione zostały nie tylko prace wprost zasygnalizowane w odwołaniach, ale także te, do których autorka eseju odwołuje się mimowolnie na płaszczyźnie językowej. Przyjęte przez Chollet optyka oraz styl wypowiedzi, zakorzenione w XIX-wiecznym postrzeganiu czarów i czarownic, banalizują przekaz książki, umniejszając znaczenie ważnych i wartych podkreślania problemów, z którymi mierzyć muszą się kobiety w XXI wieku.

Słowa kluczowe: czary, czarownice, feminizm, nierówność płci, nierówność społeczna