Dotąd niepublikowane wiersze Krystyny Miłobędzkiej, uhonorowanej za całokształt twórczości Poznańską Nagrodą Literacką – Nagrodą im. Adama Mickiewicza 2020.
*
o tym, że mnie jest
o tym, że mnie nie ma
*
wypadłam sobie z rąk
nie mam się czego chwycić
z niczego nie mogę się unieść
ciebie unieść
*
żeby beze mnie
żeby samo jest
*
Wiersze pochodzą z przygotowywanej do druku książki jest / jestem. (wiersze wybrane 1960 / 2020). Tom ukaże się nakładem Wydawnictwa Wolno w listopadzie 2020 roku.
KRYSTYNA MIŁOBĘDZKA
Urodziła się w 1932 roku w Margoninie koło Chodzieży. Poetka, autorka sztuk teatralnych i prac teoretycznych poświęconych teatrowi dziecka.
Debiutowała w prasie literackiej w 1960 roku cyklem wierszy Anaglify, pierwszy tom poetycki Pokrewne wydała w 1970 roku. Następnie ukazały się: Dom, pokarmy (1975), Wykaz treści (1984), Pamiętam (zapisy stanu wojennego) (1992), Imiesłowy (2000), wszystkowiersze (2000), Po krzyku (2004), gubione (2008), dwanaście wierszy w kolorze (2012). W 2019 roku ukazał się Spis z natury – trzyksiążkowa edycja zbierająca rozproszone w literackiej prasie zapisy z lat 60., a także teksty wcześniej niepublikowane, odnalezione w archiwum autorskim.
Jej sztuki teatralne zostały zebrane w książce Gdzie baba siała mak. Gry słowne dla teatru (2012). Wydała także zbiór szkiców o teatrze dziecka W widnokręgu Odmieńca. Teatr, dziecko, kosmogonia (2008) oraz monografię Teatr Jana Dormana (1990).
W 2010 roku otrzymała tytuł „Zasłużony dla Miasta Puszczykowa”, a w 2017 roku tytuł Honorowej Obywatelki Miasta Chodzieży.
Laureatka wielu wyróżnień i nagród literackich, m.in.: Nagrody im. Barbary Sadowskiej (1992), Nagrody Fundacji Kultury (1993), Nagrody Artystycznej Miasta Poznania (2009), Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2013). W 2020 roku uhonorowana została za całokształt twórczości Poznańską Nagrodą Literacką – Nagrodą im. Adama Mickiewicza.