Archiwum
13.06.2020

Wylizując rany wojenne, 2016–…

Andrii Dostliev Lia Dostlieva
Praktyki na pandemię

Lampa solna w kształcie czołgu została kupiona w sklepie z pamiątkami w Bachmucie pod koniec 2016 roku. Bachmut (wcześniej Artemiwsk) to miasto na wschodzie Ukrainy słynące z kopalni soli. W 2014 roku miasto przez krótki czas okupowali rosyjscy terroryści z tzw. Donieckiej Republiki Ludowej.

Różnego rodzaju lampy solne od zawsze stanowiły lwią część oferty wśród pamiątek z Bachmutu, ale ten szczególny kształt pojawił się dopiero niedawno, po wyzwoleniu miasta przez armię ukraińską. Pamiątkowe lampy-czołgi to tylko mały aspekt ogólnej traumatyzacji, której społeczeństwo ukraińskie doświadczyło w wyniku trwającej od 2014 roku wojny i być może jeden z najbardziej namacalnych jej symboli. Pokonanie tej traumatyzacji jest długim i złożonym procesem, który może potrwać wiele lat.

Lampa-czołg – kolejna do kolekcji ran wojennych, z których się – i które sobie – musimy wylizać.

I tę właśnie wylizujemy, dosłownie. Dzień po dniu, liz za lizem.

Od grudnia 2016 roku na instagramie co tydzień są publikowane aktualne zdjęcia lampy: https://www.instagram.com/lickingwarwounds/

 


 

Andrii Dostliev, Lia Dostlieva – artyści, badacze. Od 2014 roku mieszkają w Poznaniu. Po rozpoczęciu w roku 2014 wojny na Ukrainie i okupacji rodzimego miasta głównym tematem twórczym stała się trauma i reprezentacja w sztuce tematów, które Erica Lehrer określiła mianem „trudnej wiedzy”. Od tego czasu i do dzisiaj głównymi tematami twórczości artystów pozostaje refleksja nad zbiorową traumą i jej skutkami, postpamięć, sprawczość i widzialność społecznie wrażliwych grup i możliwości sztuki w przedstawieniu tych tematów.

 

#czasywirtualnekulturyrealne
#praktykinapandemie
#physicaldistancingsocialsolidarity

Andrii Dostliev, Lia Dostlieva, Wylizując rany wojenne, #01 Weeks 1-12