Autorka przygląda się książce Niewysłane listy (2019), która zbiera korespondencję Franciszki i Stefana Themersonów z lat 1940-1942. Zastanawia się, jak (poza ustalonymi kodami epistolografii) czytać małżeńskie listy miłosne i proponuje, by na wzór Fragmentow dyskursu miłosnego Rolanda Bartesa poszukać figur czy pojęć, wokół których ogniskuje się ich treść. Pojęcia te (czekania, osobności i pracy) są zarazem kluczowe dla wyznaczenia ówczesnej sytuacji egzystencjalnej Themersonów, a co więcej – aktualizują się obecnie, w czasie izolacji, co otwiera nas na osobistą lekturę tych dokumentów.
