Hałas subiektywny lub nieprzyjemny dźwięk to pojęcie kreujące obraz hałasu jako zjawiska mającego negatywne konotacje i odczucia oraz będącego (w ujęciu subiektywnym) produktem ubocznym. Rysunkowo-audialne eksperymenty zaistniały w wyniku zainteresowania zjawiskiem hałasu, chęcią badania go i celowego użycia. Zostały stworzone podczas prób i obserwacji dźwięku, który powstaje w momencie tarcia metalowego elementu o powierzchnię pleksi. Metalowe elementy ewoluowały w kaleczące narzędzia, zbudowane z różnorodnych elementów tak, by budowały zróżnicowany ślad dźwiękowy i rysunkowy. Następnie pojawiła się chęć przypisania tym dźwiękowo-rysunkowym doświadczeniom konkretnej emocji: gniewu. Żmudnie próbując zdrapać wierzchnie warstwy mojego gniewu, próbowałam dowiedzieć się o nim jak najwięcej. Stworzenie do tego klinicznych warunków sprawiło, że stałam się zarówno obiektem badawczym, jak i osobą prowadzącą badania, role te przeplatają się. W dalszych audialnych poszukiwaniach zdecydowałam się użyć jako płaszczyzny rysunkowej płyty winylowej. Użyty przeze mnie winyl mieści się w kategorii tak zwanego złomu płytowego. To płyty, które w pewnym stopniu zostały zniszczone poprzez liczny odsłuch; mają one niską wartość zarówno materialną, jak i ze względu na jakość dźwięku – często są odrzucane przez audiofilów. Poprzez zniszczenie płyty ponownie stawiam ją na audialny piedestał, zmieniając sposób wydobycia z niej dźwięku.
Kaja Piątkowska – studentka studiów II stopnia kierunek intermedia na UAP, wcześniej studentka grafiki warsztatowej UAP. Aktualnie moje zainteresowania krążą wokół nieprzyjemnych dźwięków ich poszukiwania, wpływu na człowieka. Zajmuje się również pojęciem błędu i przypadku oraz tworzy własne narzędzia rysunkowe i nieprzyjemne instrumenty.
#czasywirtualnekulturyrealne
#praktykinapandemie
#physicaldistancingsocialsolidarity