Autorka przygląda się dziejom Muzeum Sztuki w Łodzi od chwili jego powstania do dnia dzisiejszego w kontekście istnienia Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej i jej kolejnych losów. Najważniejsze pytania, na które próbuje odpowiedzieć, to: czy Muzeum Sztuki w Łodzi potrafiło wykorzystać mit awangardy i w jaki sposób to robiło? Czy kolejni dyrektorzy Muzeum wnosili coś do koncepcji Kolekcji Strzemińskiego? Jakie zmiany przeszło Muzeum za rządów kolejnych dyrektorów?
