Hasło „wybierzmy przyszłość”, jeszcze nie tak dawno politycznie nośne, straciło w ostatnich kilku latach na atrakcyjności. Niniejszy numer „Czasu Kultury” poddaje analizie kilka przykładów retrotopii męskości. Ponadto odwołując się do sztuki i literatury kobiet, próbujemy odpowiedzieć na pytania: co jest pociągającego w niszczeniu materialnych obiektów i niematerialnych znaczeń kulturowych? czy chodzi o pragnienie stawania się widzialnymi/podmiotowymi/aktywnymi?

Czas Kultury 3/2014 (180)
Od chwili objęcia rządów przez Victora Orbana Wegry stają się innym krajem. Zmianom z niepokojem przyglądają się europejscy politycy, dziennikarze, artyści, ale także węgierscy obywatele. Autorzy numeru „Czasu Kultury” zatytułowanego „Węgry: koniec republiki” przedstawiają ustrojowe, ekonomiczne i kulturowe „reformy” w ostatnich latach (Waldemar Kuligowski), mechanizmy rekonstruowania węgierskiej tożsamości – jej „wartości i misji” (Richard Papp), a także przykłady manipulowania społeczną pamięcią i historią (Miklos Szabo). Péter Portörő analizuje aktualny proces zmiany nazw budapesztańskich ulic i placów, Jerzy Celichowski natomiast opowiada o kontrowersjach powstałych wokół pomników. Aleksandra Zielińska opisuje regulacje prawne, które nakładają ograniczenia na węgierskie media, organizacje pozarządowo i działaczy społecznych oraz zagrażają wolności słowa. Magdalena Radomska analizuje przykłady sztuki węgierskiej krytycznej wobec władzy. Ponadto w numerze prezentowane są także oddolne, kontrkulturowe ruchy i wspólnoty we współczesnym Budapeszcie, których symbolem jest Gólya (Kiss Soma Abraham).
W numerze także rozmowa z Janem Gondowiczem oraz nowe felietony Agaty Araszkiewicz.
Węgry: koniec republiki
4. Waldemar Kuligowski. Éva Ujfalusi: wycofanie jako manifest
12. Waldemar Kuligowski. Orbánizacja. Autorytaryzm, imagologia i nowe Węgry
24. Richárd Papp. Uduchowiony naród? Mitologizacja węgierskości
36. Aleksandra Zielińska. Węgierska strategia uciszania
42. Miklós Szabó. Anielski naród
52. Magdalena Radomska. Paradoks kłamcy i totalitarna prawda. Sztuka pod niebezpiecznym słowem
62. Soma Ábrahám Kiss. Spółdzielcze kluby alternatywne w Budapeszcie
70. Jerzy Celichowski. Pięć węgierskich pomników. O paradoksach polityki historycznej
80. Péter Portörő. Zmiany przestrzeni symbolicznej
Poezja węgierska
92. Péter Kàntor. Pokazuję koszyk / O każdej porze / Zabawy na lodzie / Hendrick Averkamp
Proza węgierska
96. Ádám Bodor. Delfina (fragment)
Esej
100. Piotr Bogalecki. Widma poety. Poeta widma (trzy śmierci Tadeusza Różewicza)
Gondowicz
110. Jan Gondowicz. Stalker
115. Michał Larek. Gondowicz, pierwsze podejście
118. Jan Gondowicz. „To może opowiem coś?” – rozmowa Jerzego Borowczyka i Michała Larka
127. Jerzy Borowczyk. Demiurg pośredni, nieuchwytny. O esejach Jana Gondowicza
Na warsztacie
132. Andrzej Marzec. Dźwięki, które nie chcą odejść – o nawiedzonej teraźniejszości
144. Magdalena Radomska. Mnogi podmiot jako wynik miłosnej teorii zbiorów. Filozofia Alaina Badiou w reakcji na kryzys finansowy
153. Krzysztof Hoffmann. Posthumanizm według Pramoda K. Nayara
Felietony
162. Adam Poprawa. Z zapisków czytelnika prasy, tych poważniejszych tytułów. Trafki z imentu
165. Edward Pasewicz. Pamflet na wszystkich ludzi (22). Podręcznik do leżenia
167. Agata Araszkiewicz. Węgierskie morze, czyli seksizm (anty)martyrologii. Cover story
174. Noty o autorach
176. Summary