Tytuł wystawy organizowanej przez wrocławskie BWA – „Strategie niewidzialności” – wydaje mi się co najmniej przewrotny w stosunku do eksponowanych na niej prac. Znacznie mocniej niż strategie niewidzialności zajmują mnie akcentowane przez artystów strategie widzialności, a w konsekwencji uderzający i niezwykle pomysłowo nieraz realizowany w pokazanych pracach wątek cielesności (człowieka) i materialności (świata)...
W „Lady Bird” Greta Gerwig, papieżyca amerykańskiego kina niezależnego, niepisana patronka mumblecore i natchnienie Noaha Baumbacha, staje twarzą w twarz z czasem zaprzeszłym, wyborami, które mogą zmienić życie każdego człowieka...
„Genialna przyjaciółka” w reżyserii Weroniki Szczawińskiej z Teatru Współczesnego we Wrocławiu to niezwykle zręczna, autorska adaptacja prozy Eleny Ferrante (całej „tetralogii neapolitańskiej”, nie tylko jej pierwszego tomu, którego tytuł wykorzystuje)...
Tkwiąca między Europą a Ameryką Północną Islandia cały czas nie może się mentalnie określić, do którego kontynentu jej bliżej. Z dala od stałego lądu wypracowała sobie własny rytm i strukturę codziennego życia...
Nie jest rzadkością, nawet wśród tworzących muzykę elektroniczną wyłącznie przy pomocy oprogramowania, budowanie własnych instrumentów. Niewielu jednak jest w tym tak konsekwentnych jak Erik Wiegand aka Errorsmith, twórca wirtualnego syntezatora Razor...
„Dziecko w śniegu” Włodka Goldkorna to esej-polifonia: o żydowskim (prze)trwaniu w powojennej Polsce; o próbach zasiedlenia krajobrazu po Zagładzie; o wygnaniu i powrocie; wreszcie, czy przede wszystkim, o pustce i jej upamiętnieniu z perspektywy „drugiego pokolenia” po Szoa...
W zapowiedzi „Kanapki z człowiekiem” przeczytać można, że to próba odświeżenia piosenek Jacka Kaczmarskiego. Spektakl w reżyserii Jerzego Satanowskiego posiada zatem olbrzymie ambicje, aby zmierzyć się dorobkiem literackim niegdysiejszego barda „Solidarności”...
Karolina Mełnicka i Stach Szumski to duet artystów współtworzących projekt mikropaństwa Nomadic State. Laureaci drugiej nagrody Młodych Wilków 2015 za „Generator pomnika do przestrzeni publicznej idealnego państwa” znów kreują, budują i aranżują, tym razem przestrzeń galerii 9/10...
Okazuje się, że masło, gęsta śmietana, jajka w koszulkach, dżem, bekon i ciasteczka znakomicie nadają się do wyrażania miłości. Podobnie zresztą jak silne torsje. Historia miłości Reynoldsa Woodcocka i Almy zaczyna się bowiem od zamówienia wyjątkowo sutego śniadania...
Kontynuacja wydanej pięć lat temu powieści „Dzieciństwo Jezusa” po raz kolejny wykorzystuje tę postać wyłącznie w tytule. Podobnie jak w poprzednim tomie, w „Latach szkolnych Jezusa” chłopiec nosi imię Davíd, a cała akcja powieści rozgrywa się nie tylko współcześnie, ale i bardzo daleko od Bliskiego Wschodu...
Nowy film del Toro wydaje się ostatecznym gestem reżysera, który po wymuszonym „Crimson Peak” godzi się z własną wrażliwością artystyczną i zamiast ją maskować, wystawia ją na publiczny pokaz...
Na pierwszy rzut oka „Bubblegum New Age” to jeszcze jedna chałupnicza nagrywka nawiązująca okładką i tytulaturą do witch house’u, vaporwave’u i pozostałych mikroestetyk muzycznych, które wyłoniły się na przełomie poprzedniej i obecnej dekady...
Twórcy najnowszego spektaklu Polskiego Teatru Tańca podjęli się trudnego zadania, jakim jest stworzenie teatralnego portretu Polki. Wybór tematu nie dziwi; w ostatnich latach prawa kobiet budzą powszechne zainteresowanie...
David Vann swymi błyskotliwymi i poruszającymi opowiadaniami wpisuje się w literacki nurt poszukiwania własnej tożsamości, co czyni syn, spoglądający wstecz i oceniający skomplikowane relacje z ojcem...
Festiwal w Berlinie od wielu lat zachwyca, by nie powiedzieć: przytłacza swoją wielkością. Liczba filmowych sekcji sprawia, że z łatwością można zagubić się w gąszczu proponowanych premier, których nie sposób przyswoić w ich całej okazałości...
Chodzą słuchy, że jako wyrzutek, sabotażysta i rzecznik zagłady „dobrego” kina, nadepnął na rąbek spódnicy Jennifer Lawrence podczas gali wręczenia Oscarów, że o podmienieniu koperty Bogu ducha winnemu Warrenowi Beatty’emu nie wspomnę...
Prace Macieja Gąbki z nowego cyklu „After positive”, prezentowane w Pawilonie Sztuki ERGO Hestia, stanowią artystyczną podróż po epistemologii z drugiej połowy XX wieku. Wychodząc od koncepcji procesów poznawczych, młody artysta (ur...
To już trzecie polskie wydanie pierwszej książki Martina Pollacka, jego „imaginacyjnej podróży” po Galicji Wschodniej przełomu wieków XIX i XX. Dlaczego imaginacyjnej? Dlatego, że sam autor fizycznie w podróż na wschód wcale się nie udał...
Nowy obraz twórcy „Najpierw strzelaj, potem zwiedzaj” to zaskakująco wysmakowany, prosty, ale subtelny obraz cechujący się, po pierwsze, żywiołowością, jakiej mogłoby pozazdrościć mu wiele współczesnych filmów sensacyjnych, pod drugie, nieoczekiwaną niejednoznacznością przekazu, jaka pojawia się na ekranie zalewanym coraz to nowymi atrakcjami...
Nienasycony system objął swoim zasięgiem całą rzeczywistość. Żyjemy w fantazji o hippisowskiej komunie, a zdani jesteśmy tylko na siebie. Zlokalizowane w Krzemowej Dolinie centrale mediów technologicznego postępu sięgnęły naszych łóżek, lodówek i salonów...
To wspaniała książka. Osobna – tak jak osobny potrafi być język literacki. Fragmentaryczna, mimo że zbudowana wokół jednego tematu. Rzeka to jednak nie tylko konkretne miejsca, które narratorka obserwuje w różnych okresach swojego życia...
Muzeum Sztuki Nowoczesnej jeszcze tylko do niedzieli prezentuje prace europejskich artystów tworzących sztukę optyczną i kinetyczną w kontekście dzieł twórców z Ameryki Łacińskiej. Równolegle w stolicy odbyła się obszerna, zorganizowana przez Fundację Stefana Gierowskiego wystawa „Przygody z op-artem”, a dodatkowe przykłady prac wykorzystujących złudzenia optyczne można było znaleźć na „Utracie równowagi” w U–jazdowskim...
Humor to coś, co mocno trzyma mnie przy życiu. To jedno z niewielu oręży, które otrzymujemy w walce z tym, z czym przychodzi nam się zmagać na co dzień: samotnością, lękiem czy atakami paniki – mówi Paweł Maślona, reżyser i scenarzysta filmu „Atak paniki”...
„Inne” Krzysztofa Bąka to tomik spójny, interesujący zarówno formalnie, jak i ze względu na ukazaną w nim wizję świata, który wydaje się spokojny i uporządkowany, ale podskórnie pełen jest napięć i różnorodnych emocji...
Dwie wystawy, dwie świetne wystawy w Muzeum Sztuki w Łodzi eksplorują tematy od siebie odległe: geograficznie, kulturowo, pod względem artystycznej ekspresji czy też narracji wystawienniczej. Mają jednak również dwa elementy wspólne...
Chociaż rozumiem przestrach tych, dla których dawne dokonania Scotta pozostają świętością nie do ruszenia, osobiście pozostaję zafascynowany tym, jak osuwa się on coraz bardziej w zamknięty świat własnego, przerośniętego ego...
Krajowy internet od kilku lat (dwóch–trzech, uczciwie rzecz biorąc) próbuje wykrztusić z siebie tak zwany ważny tekst na temat kobiet w muzyce – artystek dyskryminowanych i wypracowujących taktyki upominania się o swoje po latach lekceważenia (głęboko zinternalizowanego również przez nie same)...
Możliwe, że coś przegapiłem albo że moja historycznoliteracka pamięć jest dziurawa, ale w myślach stawiam następującą hipotezę: prawdopodobnie od czasu debiutu Doroty Masłowskiej nie rozmawiało się tak obficie o formie polskiej powieści...
Rozmaite fantazje przeszłości, a przede wszystkim teraźniejszości i przyszłości – wraz z ich ukrywanymi przez różne ideologie awersami – wizualizowane są na wystawie „To jest, czego nie ma”...
Reżyser „Kordiana”, dwudziestopięcioletni Jakub Skrzywanek ukazuje obraz świadomości swojego pokolenia. Wykorzystuje przy tym całe spektrum emocji – od zgrywy do prawdziwego, wewnętrznego gniewu – i z ich pomocą pozbywa się balastu romantycznych mitów...
Odwracanie negatywnego wizerunku choroby idzie w projekcie Stephens i Sprinkle w parze z ich queerowym nastawieniem do rzeczywistości, pozwalającym na inkluzję i upodmiotowienie chorego i starzejącego się ciała...
Powiedzieć o bohaterach tego serialu, że trudno ich polubić, to nic nie powiedzieć. James uważa siebie za psychopatę, a Alyssa – mimo że nie dzieli się podobną autoobserwacją – nie wydaje się bardziej zachęcającą kompanką podróży...
Seans komedii „Gotowi na wszystko. Exterminator” Michała Rogalskiego dostarcza wielu emocji: od nadziei, poprzez zniecierpliwienie, aż po rozgoryczenie i finalne poczucie zmarnowanych szans. Film nie tyle zawodzi, ile rozczarowuje, bo w opowiadanej historii, przedstawionych bohaterach i wykreowanym na ekranie świecie czuć ogromny potencjał...
Trzeci rok z rzędu przynosi książkę Joanny Bator, wobec której nie jestem w stanie ustosunkować się jednoznacznie. Zarówno uwiera na kilka sposobów, jak i wymusza pewien dystans, niezrozumienie świata przedstawionego...
