Ciało rozszerzone
Praca składająca się z trzech minimalistycznych ceramicznych rzeźb to w rzeczywistości obiekty zintegrowane z trzema częściami ciała, dedykowane kolejno głowie, rękom (dłoniom), nogom (stopom)...
Tkanina tworzona na przełomie ostatnich 5 lat została wykonana z przypadkowo znalezionych materiałów. Są to m.in. ubrania, worki na śmieci, kable, czy różnorakie przedmioty życia codziennego. Jedynym kryterium ich doboru był kolor. Czerń, rozumiana jako brak koloru, ukierunkowuje uwagę na różnorodność struktur materiałów oraz ich sposób interakcji ze światłem. Praca angażuje zmysł dotyku, tworząc szeroką gamę haptycznych doznań. Mozolny proces twórczy przyczynia się do budowy warstwy znaczeniowej, gdzie kluczowym elementem jest wielogodzinna samotność, przybierająca kontemplacyjny charakter. Nawarstwiające się wątki materiałów stają się metaforą przepracowywania prozaicznej codzienności.
Untitled, 2014 - 2019, 145 x 220 cm
Praca składająca się z trzech minimalistycznych ceramicznych rzeźb to w rzeczywistości obiekty zintegrowane z trzema częściami ciała, dedykowane kolejno głowie, rękom (dłoniom), nogom (stopom)...
Rozmowa jest spotkaniem dwóch osób, które do samego końca nie wiedziały, o czym będą rozmawiać. W trakcie nagrania zostały przeczytane i zadane pytania przygotowane im przez trzecią osobą, która zna ich oboje...
Pandemia przemocy, czyli dyskusja o zróżnicowanej kobiecej codzienności, zmieniających się priorytetach w dobie pandemii i tego, jakiego feminizmu nam potrzeba. Katarzyna Czarnota rozmawia z Weroniką Zawadzką z kolektywu „W Naszej Sprawie” oraz „Nowego Bytu Feministycznego”