Ciało rozszerzone
Praca składająca się z trzech minimalistycznych ceramicznych rzeźb to w rzeczywistości obiekty zintegrowane z trzema częściami ciała, dedykowane kolejno głowie, rękom (dłoniom), nogom (stopom)...
Prezentowane materiały wizualne stanowią część projektu, nad którym aktualnie pracujemy. Podejmujemy też próby opracowania działania na pograniczu spektaklu teatralnego, bazującego w swojej formie na klasycznym dragowym performansie, jakim jest lipsync. Lipsync polega na zsynchronizowaniu ruchu ust ze słowami utworu. Dodatkowo wykonujemy przygotowaną wcześniej choreografię stanowiącą część interpretacji utworu.
Wchodząc w drag, podkreślamy performatywny aspekt płci oraz zacieramy kulturowo wyznaczone granice. Jest to dla nas narzędzie, przy pomocy którego uczymy się szczerze wypowiadać na istotne – według nas – tematy. W dragu można pokazać siebie z innej strony, można pozwolić sobie na poznanie i przełamanie granic, które nas określają. Zewnętrzna metamorfoza dodaje sił i odwagi.
Spektakl, który opracowujemy, poza samymi performansami, tworzą wizualizacje równie ważne dla całego show. Wykorzystując i na swój sposób przetwarzając utwory popularnych artystek, opowiadamy swoje historie – historie osoby kobiecej, osoby niebinarnej i osoby queerowej, które zmagają się z problemami, takimi jak przemoc, dyskryminacja czy choroby psychiczne.
#czasywirtualnekulturyrealne
#praktykinapandemie
#physicaldistancingsocialsolidarity
Praca składająca się z trzech minimalistycznych ceramicznych rzeźb to w rzeczywistości obiekty zintegrowane z trzema częściami ciała, dedykowane kolejno głowie, rękom (dłoniom), nogom (stopom)...
Rozmowa jest spotkaniem dwóch osób, które do samego końca nie wiedziały, o czym będą rozmawiać. W trakcie nagrania zostały przeczytane i zadane pytania przygotowane im przez trzecią osobą, która zna ich oboje...
Pandemia przemocy, czyli dyskusja o zróżnicowanej kobiecej codzienności, zmieniających się priorytetach w dobie pandemii i tego, jakiego feminizmu nam potrzeba. Katarzyna Czarnota rozmawia z Weroniką Zawadzką z kolektywu „W Naszej Sprawie” oraz „Nowego Bytu Feministycznego”